Van pleasen naar ik-kracht

Ik krijg regelmatig cliënten in mijn praktijk die worstelen met hun ik-kracht. Ze zijn meer gericht op de omgeving/ de ander dan op zichzelf en kunnen zich als een kameleon aanpassen. Ieder op zijn eigen manier. Het uit zich bijvoorbeeld in pleasen, het goed willen doen, angst om te falen of tekort te schieten of niet leuk gevonden te worden. Herkenbaar? Voor mij wel.

Overlevingsmechanisme

Dit patroon is ergens goed voor of misschien beter gezegd was ooit ergens goed voor. Vaak is dit een overlevingsmechanisme dat je als kind hebt aangeleerd. Het heeft kwaliteit want je bent heel gevoelig voor de omgeving en kunt daar goed op inspelen. Maar je betaalt er ook een prijs voor. Het kost vaak veel energie en het gaat wringen omdat je niet helemaal je eigen pad bewandelt. Je kunt daar psychisch of fysiek last van krijgen.

Gevoel houden voor jezelf

In de haptotherapiesessies werken we aan het vergroten van je ik-kracht. Dat is een gevoel voor jezelf en voor je vermogen. Het gaat over eigenheid, over jouw unieke zelf durven zijn en dat neerzetten in de wereld. In contact met anderen verlies je jezelf niet maar houd je gevoel voor je eigen lijf. Denk aan twee mensen die tegenover elkaar zitten met precies in het midden een hekje. Dat hekje is waar je elkaar ontmoet. Je gaat niet over het hekje naar de ruimte van de ander en de ander blijft net zo goed aan zijn/haar kant. Best een uitdaging : ) Om je echt alleen bezig te houden met jezelf, je eigen patronen, overtuigingen, gedachten en gevoelens. Maar wel waardevol want zo kun je elkaar gelijkwaardig en respectvol ontmoeten. 

Pijnlijke gevoelens vermijden

Gister nog sprak ik een vriendin die net uit een relatie komt. Ik herkende ook zo mijn eigen patroon om, ook al ben je dus uit relatie, je toch nog te focussen op de ander. Om te analyseren waarom iemand doet zoals hij doet, waar het vandaan komt, hoe het anders zou kunnen als hij/zij toch maar even dit of dat zou doen. Je op de ander richten is een hele goede manier om niet bij je eigen pijnlijke gevoelens te hoeven stilstaan. Ik ben het meest geholpen als iemand me daar liefdevol op wijst en me terugbrengt naar mezelf.

Aanpassen en conflict vermijden

Hoe ziet dat er in de praktijk bijvoorbeeld uit? Een cliënt (60) is heel erg gericht op buitenwereld en heeft weinig gevoel voor zichzelf. Hij past zich aan en is niet zo geneigd om zijn eigen beweging te volgen. Hij gaat lastige gevoelens uit de weg en is conflictvermijdend uit angst voor verlies van de verbinding. Hij komt bij mij om te ontdekken wat zijn eigen beweging is en grenzen en verlangens zijn. En om te leren voelen wat hij misschien nu nog onderdrukt.

Voorkeur ontdekken

Om meer gevoel te krijgen voor zichzelf en wat zijn voorkeur heeft doen we een klein experiment. Ik vraag hem om uit zijn stoel te komen en op een grote yogabal te gaan zitten. En vraag hoe dat voelt. Hij noemt dat de bal zacht en bewegelijk voelt. Hij moet meer moeite doen om in balans te blijven dan op de stoel. Als ik vraag wat zijn voorkeur heeft, stoel of bal, noemt hij de bal vanwege die zachtheid en bewegelijkheid. Met zo’n simpele oefening kan iemand al ervaren dat er verschillen zijn en dat hij voorkeur heeft. Soms moet je iets uit proberen om te weten hoe het is.

En dat geldt zeker voor hem want hij had niet gedacht dat de bal lekkerder zou zitten. We ontdekten zo ook dat hij in het leven veel doet op basis van aannames en daardoor allerlei ervaringen misloopt.

Nabijheid vermijden

In de gesprekken viel verder op dat hij ‘je’ (ipv ik) gebruikt als hij het over zichzelf had. Bijvoorbeeld: Je merkt toch dat je dan boos wordt als je zo bot behandeld wordt. Dat doen veel mensen zonder zich ervan bewust te zijn. Maar wat je daarmee doet is dat je het een beetje weghoudt van jezelf. Het wordt wat algemener in plaats van persoonlijk en dichtbij en kan zo een manier zijn om de nabijheid te vermijden. Iemand daarop wijzen is confronterend maar wel helpend.

Aan de slag met je ik-kracht

Hoe kun jij nu al thuis aan de slag met jouw ik-kracht? Het begint bij bewustwording.

Let er eens op hoe snel je Ja zegt als iemand iets van je vraagt. Ben je geneigd om aan verwachtingen te voldoen zonder te voelen of het ook echt voor je klopt? En kijk dan eens of je wat langer kan wachten met antwoorden. Of je even op de pauzeknop kunt drukken en incheckt bij jezelf wat je voelt en denkt. Wil je Ja zeggen om de ander niet teleur te stellen? Of misschien ben je bang voor verlies van de verbinding of dat je aardig gevonden wordt. Als je Nee voelt, kun je oefenen met dat te zeggen in situaties waar gevoelsmatig niet zoveel vanaf hangt.

Ben benieuwd wat je tegenkomt!